gülüyodum ama içim ağlıyodu. hep öyle oldu zaten. kimse anlamasın istedim ne yaşadığımı. sonra bi gün dayanamadım geldim. ilk seans çok zordu, konuşamadım bile. ama zamanla alıştım. terapide biri beni dinliyo, yargılamıyo. bu çok tuhaf ama çok iyi. şimdi daha rahatım. hala zorlanıyorum ama artık tek başıma değilim hissi var.
