Uzun zamandır hayat sanki benim için yavaş akıyor. Her şey bulanık, keyif aldığım şeyler artık bana hiçbir şey hissettirmiyor. İnsanlarla konuşmak, dışarı çıkmak, hatta bazen yataktan kalkmak bile zor geliyor. Terapide bunları saklamadan, yargılanmadan anlatabildiğim bir alanım var. Şu anda duygularımı tanımaya çalışıyorum. Umutsuzlukla başa çıkmak kolay değil ama en azından yalnız olmadığımı biliyorum. Bu bile içimde bir şeyleri harekete geçiriyor.
