İlk kapıdan girdiğim günü hatırlıyorum da var mıyım yok muyum belli değildi.Kendimi hissetmiyordum.Kafam oldukça karışık yapmak istediklerimi planlarımı rutine yerleştiremiyordum.Ya çok iyiyim ya çok kötüyüm.Bütün bunlar sadece zihnimde bir karmaşa oluştururken zamanla bedenim de bundan etkilenmeye başladı.Terapilerin çok zor ve ağır geçtiği dönemler atlattım.Kendimle ve geçmişimle çocukluğumla o kadar çok yüzleştim ki bazılarına yok artık bu nasıl olabilir dedim.Merve hanım etiketlemeden sabırla dinledi ve bana doğru tespiti sayesinde çok büyük kapılar araladı.Hayatimda her şey aynı . Değişen tek şey zihnim.Bütüncül bir zihinden yönetebiliyorum ve bakış açım da bununla birlikte gelişti.Artik mutluluktan ağlayarak çıkıyorum.Rabbime sonsuz şükürler.
