Aslında bu serüvene başlama sürecim çok karışık oldu. Uzun süre birisiyle konuşup konuşmamakta tereddüt ettim, çünkü güvenebileceğimi, başkasına bir şeyler anlatabileceğimi, anlatsam da onun bana faydalı olabileceğini düşünmüyordum... Sonra güvendiğim bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine Hatice Hanımla görüşmeye karar verdim, deneyeyim, en kötü bırakırım diye düşündüm. Gençliğinin verdiği dinamiklik, donanımlı olmanın verdiği özgüven, kurduğu cümleler, tavırları, ilgisi çok içten ve samimi geldi. Huzur ve güven vericiydi. Süreç boyunca hep destekleyici bir tavrı vardı. Yaptığı söylediği her şeyin formaliteden değil içten olduğunu hissettiriyordu ki bu benim için önemliydi. Bazen konuşma arasında kullandığı bir iki cümle benim için o kadar etkileyici oluyordu ki onları mutlaka not alıyor, tökezlediğim anlarda okuyordum. Devam etmemi sağlıyordu bu sözler ki hala da öyle... Şu anda daha mutlu ve kendine güvenen biriyim. Geceleri dişlerimi sıkmayı bıraktım, stresimi yönetebiliyor, duygu ve düşüncelerimi gerekli ifade şekilleri ile dışa vuruyorum. Bunda Hatice Hanım'ın payı çok büyük... Özetle, hiç kimsenin hayatı kolay değil ve bazen gün içinde yaşanan küçük basit bir olayı bile birisiyle paylaşmak daha iyi hissettiriyor. Bu yüzden sadece büyük bir sıkıntısı olanlar değil her bireyin buna ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Bireyin kendine zaman ayırıp özel alan oluşturduğu bu süreçte Hatice Hanım gibi değer veren, içten ve destekleyici biriyle devam etmesini tabi ki öneririm.
