o antep plastik cerrahinin tatlı sert, otoriter tek hanım ablası. başta pansumanı açıp canınızı acıttımıydı bu ne yaaa dersiniz, ama soınra onun kıymetli ellerinin değerini anlarsınız. kimse onun eline su dökemez. serviste bi seslendimi herkes derin nefes alır, gözler faltaşı gibi açılır. hasta olarak ben bile yattığım yerde asker duruşuna geçerdim. o sabaha kadar didik didik iş yapar, gece boyu on kere gerekirse pansuman değişir, buzdolabı neden pis, çarşaflar neden kirli derken evigibi sahiplenmiştir o servisi. o yüzden de kim ne derse desin o meslektaşları içinde hep sıyrılır, hep bi başkadır biz hastalar için (bu kısım aynı zamanda serviste yattığım diğer hastalarla ortak fikrimizdir) o bizim delikanlı ayla ablamızdır allah senden razı olsun hocam
