Üniversite sınavına hazırlandığım hayatımın zaten zor devam eden bir döneminde en yakın arkadaşımın ölümü ile hayatın anlamını sorgulamaya başladım. Yaptığım her şeyin gereksiz, yetersiz olduğunu, hayatın çok boş olduğunu düşünmeye başladım. Arkadaşım için bişey yapamamak son aradığında telefonunu açmamış olmak kendimi suçlu hissettiriyordu. Rüyalarımda hala hayatta olduğunu hayattayken bişeyler yapmam gerektiğini bişeyler yapabilirsem onu kurtarabileceğimi görüyordum. Uyandığımda onun ölmüş olduğu gerçeğiyle yüzleşemiyordum. Her defasında aynı acıyı yeniden yaşıyordum. Ailem girmem gereken önemli bir sınavım olduğunu hayatın devam ettiğini benim de devam etmem gerektiğini söylüyordu ama ben devam edemiyordum. Şeyma hanımla görüşme ayarladılar. Şeyma hanım önce yasımı yaşamamı sonra yeniden toparlanmamı sağladı.
